SEVDİĞİNE KAVUŞMAK

yeni üye Mesaj Sayısı : 15 Kayıt tarihi : 14/05/08

Dokuzuncu asırda yetişen evliyadan,
Biri dahi "Muhammed Süreymi" dir o zaman.
Birgün biri gelerek, bu velinin yanına ,
Dedi ki: "Bir derdim var, yardım et lütfen bana."
Derdi de, bir kadınla, evlenmek istiyordu,
Kadın ise aksine, bunu istemiyordu.
Gösterip bir odayı, ona o mübarek zat,
Buyurdu ki: "Şuraya gir kapıyı kapat
O kadının ismini, söyle devam üzere,
Muradın tez zamanda, hasıl olur bu kere."
O kimse "Peki" deyip, odaya girdi naçar,
O kadının ismini, söyledi tekrar tekrar.
Birkaç gün geçmişti ki, hadise üzerinden,
O kadın bir gün gelip, kapıyı çaldı birden.
Dedi ki: "Ben falanca, kadınım, beni dinle,
Bil ki ben, evlenmeye, razı oldum seninle."
O anda o kimseye, erişti bir hidayet,
Kadınla görüşmeyip, etti teklifini ret.
Düşündü ki: "Bir kişi, severse birisini,
Mademki kavuşuyor, çok söylerse ismini.
Öyleyse insanlarla, uğraşmaya ne gerek,
Rabbime kavuşurum, ismini söyleyerek."
O günden itibaren, o kişi gündüz gece,
"Allahın zikri" ile, veli (Allahın sevdiği kullardan) oldu böylece....