Admin
Admin
Mesaj Sayısı : 126
Kayıt tarihi : 19/03/08
 |  Konu: Hadislerle 'Anne'  Çarş. Nis. 16, 2008 3:52 pm | |
| Anne-babaya öf bile demeyelim Hz.
Ebu’d-Derdâ’nın (ra), şöyle dediği rivayet edilmiştir: “Ben Peygamber
Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellemin şöyle buyurduğunu işittim:
“Anne-baba, Cennet’in orta kapısıdır. Artık sen o kapıyı ister zayi et,
ister muhafaza et.” (Tirmizî, Birr, 3) Efendimiz’in
hadislerine baktığımızda anne hakkının baba hakkından üç misli fazla
olduğunu öğreniyoruz. Ebu Hureyre (radıyallahu anh) anlatıyor: Bir adam
gelerek: “Ey Allah’ın Resulü! İyi davranıp hoş sohbette bulunmama en
çok kim hak sahibidir?” diye sordu. Hz. Peygamber (aleyhissalâtu
vesselam): “Annen!” diye cevap verdi. Adam: “Sonra kim?” dedi,
Resûlullah (aleyhissalâtu vesselam) “Annen!” diye cevap verdi. Adam
tekrar: “Sonra kim?” dedi Resûlullah (aleyhissalâtu vesselam) yine:
“Annen!” diye cevap verdi. Adam tekrar sordu: “Sonra kim?” Resûlullah
(aleyhissalâtu vesselam) bu dördüncüyü: “Baban!” diye cevapladı.” (Buhârî, Edeb 2; Müslim, Birr 1) Muâviye
ibn Câhime’nin anlattığına göre; Câhime (radıyallahu anh) Hz
Peygamber’e ve (aleyhissalâtu vesselam) gelir ve: “Ey Allah’ın Resulü,
ben gazveye (cihad) katılmak istiyorum, bu konuda sizinle istişare
etmeye geldim” der. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselam): “Annen var
mı?” diye sorar. “Evet” deyince, “Öyleyse ondan ayrılma zira Cennet
onun ayağının altındadır” buyurur. (Nesâî, Cihad 6.) Ebu
Hureyre (ra) anlatıyor: “Hz. Peygamber (sas) bir gün: “Burnu sürtülsün,
burnu sürtülsün, burnu sürtülsün” dedi. “Kimin burnu sürtülsün ey
Allah’ın Resulü?” diye sorulunca şöyle buyurdu: “Ebeveyninden her
ikisinin veya sâdece birinin yaşlılığına ulaştığı halde (rızasını alıp
da) Cennet’e giremeyenin.” (Müslim, Birr 9)
Esma
Bintu Ebî Bekr (r. anhâ) anlatıyor: Henüz müşrik olan annem yanıma
geldi. Hz. Peygamber’den (sas) sorarak: “Annem geldi, görüşüp konuşmayı
arzu ediyor, anneme iyi davranayım mı?” dedim. “Evet” dedi, ona gereken
hürmeti göster.” (Buhârî, Hibe 28, Edeb 
İbn
Ömer (radıyallahu anh) anlatıyor: “Bir adam Resûlullah’a (aleyhissalâtu
vesselam) gelerek: “Ben büyük bir günah işledim, buna tevbe imkanım var
mı?” dedi. Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselam): “Annen var mı?” diye
sordu. Adam: “Hayır yok” dedi. “Peki teyzen de mi yok?” dedi. Adam:
“Evet, var” deyince Resûlullah (aleyhissalâtu vesselam): “Öyle ise ona
iyilik yap! Teyze anne makamındadır.” diye emretti,” (Tirmizî, Birr 6.)
Ebu
Üseyd Mâlik İbn Rebra es-Sâidî (radıyallahu anh) anlatıyor: “Bir adam:
“Ey Allah’ın Resulü, anne ve babamın vefatlarından sonra da onlara
iyilik yapma imkânı var mı, ne ile onlara iyilik yapabilirim?” diye
sordu. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselam): “Evet vardır” dedi ve
açıkladı: “Onlara dua, onlar için Allah’tan istiğfar (günahlarının
affedilmesini) taleb etmek, onlardan sonra vasiyetlerini yerine
getirmek, anne ve babasının akrabalarına karşı da sıla-i rahmi yerine
getirmek, anne ve babanın dostlarına ikramda bulunmak.” (Ebu Dâvud, Edeb 129)
Abdullah bin Ebî Evfâ rivayet ediyor: Peygamberimizin
huzurunda bulunuyorduk. Bu sırada birisi geldi: “Yâ Resulallah ölüm
döşeğinde yatan bir genç var. Kendisine, ‘La ilahe illallah’ de,
dendiği halde bir türlü bunu söyleyemiyor.” dedi. Efendimiz sordu:
“Namaz kılar mıydı?” “Evet, kılardı.” Bunun üzerine Peygamberimiz
kalktı. Biz de onunla birlikte kalktık. Peygamberimiz gencin yanına
girdi ve ona, “La ilahe illallah de.” buyurdu. Genç, “Bunu
söyleyemiyorum” dedi. “Niçin söyleyemiyorsun?” deyince, gelen adam:
“Annesine âsi idi” dedi. Efendimiz, “Annesi sağ mı?” diye sordu. “Evet,
sağdır” dediler. Kadın geldi. Efendimiz kadına; “Bu hasta senin oğlun
mudur?” diye sordu. Kadın, “Evet” dedi. Efendimiz; “Bak, şurada bir
ateş hazırlansa ve ‘Oğluna şefaat edersen, onu bu ateşte yakmayız,
fakat şefaat etmezsen bu ateşte yakarız’ deseler ne yapardın? Şefaat
eder miydin?” diye sordu. Kadın, “Onun şefaatçisi ben olurdum” dedi.
Efendimiz, “O halde sana âsi olan bu oğlunu cehennemden kurtarmak için
hakkını ona helâl edip ondan razı olduğuna Allahu Teâlâyı ve beni şahit
göster.” buyurdu. Kadın, “Allah’ım! Seni ve Resulünü şahit tutuyorum,
oğlumdan razı oldum, hakkımı ona helâl ettim.” dedi. Bunun üzerine
Peygamberimiz hasta gence, “La ilahe illallahü vahdehû la şerike leh ve
eşhedü enne Muhammeden abduhû ve Resûlühû de.” diye buyurdu. Hasta
hemen şahadet getirdi. Bunun üzerine Efendimiz şöyle buyurdu: “Allah’a
hamdolsun ki, benim vasıtamla bu genci cehennem ateşinden kurtardı.” | |
|
Admin
Admin
Mesaj Sayısı : 126
Kayıt tarihi : 19/03/08
| | Konu: Geri: Hadislerle 'Anne' Çarş. Nis. 16, 2008 3:52 pm | |
| Es selamü aleyküm ve Rahmetullahi..
Bir gün bir adam geldi ve Resûlullah Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm'a sordu:
"Ey Allah'ın Resulü! İnsanlar içinde iyi davranmama en lâyık kimdir?"
Resûl-i Ekrem Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm:
"Annendir!" buyurdu. Adam:
"Sonra kimdir?" dedi.
Resûlullah Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm:
"Annendir!" buyurdu. Adam:
"Sonra kimdir ya Resulallah?" dedi.
Peygamber Efendimiz (asm):
"Annendir!" buyurdu. Adam yeniden:
"Sonra kimdir?" dedi.
Allah Resulü (asm)
"Sonra babandır!" buyurdu.
Peygamber Efendimiz (asm) buyurdu ki: "Anne ve babasını razı eden
Allah'ı razı etmiştir. Anne ve babasını kızdıran Allah'ı
kızdırmıştır."3
"İyiliklerine karşılık can yakınlarına iyilik yapmak ve ziyarette
bulunmak kâmil bir iyilik sayılmaz. Asıl kâmil iyilik, kendisiyle
yakınlık bağları koparılmak istendiği vakit, yakınlığını koparmamak ve
o­nu devam ettirmektir."5
Üstad Bedîüzzaman Hazretlerinin ifadesiyle, dünyayı isteyen de, âhireti
isteyen de, annesini ve babasını memnun etmelidir. Çünkü
o­nları memnun ve razı etmek dünyada rızıkta bolluk ve bereket
sebebidir; âhirette ise Allah'ın rızasına ermeye ve Cennete girmeye
vesiledir. o­nları kırmak ve rencide etmek ise, tek
kelimeyle,"Allah muhafaza"dünyada ve âhirette felâket demektir!
Allah'ın rahmetini ve merhametini isteyen, rahmetin birer hediyesi olan
anne ve babasına muhakkak merhametli ve candan da yakın davranmalıdır.6
Genç kardeşlerim! Rahmetin gölgesi üzerimizde, rahmetin umudu içimizde!
Allah belki o­nlar hürmetine bizi bağışlayacak ve dünyada
ahirette işimizi rast getirecek. Öyleyse gelin; annemizi ve babamızı
ihmâl etmeyelim. | |
|
